اجزای سفره هفت سین معانی زیبایی دارند و هر کدام نماد چیزی هستند؛
سین اول، سنجد است. سنجد نشانه گرایش به عقل و احترام به تفکر و ترویج و خردمندی است. همچنین سنجد نماد سنجیده عمل نمودن است.
ایرانیان از این رو سنجد را در سفره هفت سین می گذارند تا در سال جدید سنجیده تر عمل کنند.
دومین سین که بر سفره می‌گذارند سیب است. سیب نماد سلامتی، شادمانی و عشق، مهر و مهرورزی است.
سبزه نشانه خرّمی و شادابی و خوش اخلاقی است، سبزی با خود شادابی، نیکویی، سرزندگی و حیات را به همراه می آورد. رنگ سبز افکار ما را موزون نگه داشته و آرامش بخش است.
سمنو مظهر صبر و مقاومت است، سمنو از جوانه گندم تهیه می‌شود و در سفره هفت سین نماد عدالت، خیر و برکت است.
سیر به عنوان نگهبان سفره، نماد مناعت طبع است که همواره باید با رعایت حدود و قناعت به جهان بنگریم. پس سیر را که نشانه ای از انسان سالم، شاداب و قانع است را بر سر سفره هفت سین می گذاریم.
در این موضوع هم شاید دقت کرده‌اید که در ادبیات ما " سیر چشمی " جای خود را دارد و سیر نشان این کرامت است.
سرکه نماد پذیرش ناملایمات و نماد رضا و تسلیم و گویای تسلیم بودن در برابر حکمت خداوند بزرگ و حکیم است.
سرکه و طبیعت اسیدی آن نشان از جوش و خروش است که آن را برای پذیرش ناملایمات زندگی بر سفره می‌گذارند.
آخرین سین سفره هفت سین، سماق است که نماد صبر، بردباری و تحمل دیگران است، صبر یکی از راه های رسیدن به کامیابی است. / رویا نوروزی، دبیر انجمن علمی صنایع دستی دانشگاه بیرجند
