راه بلد

غار علیصدر همدان که بزرگ‌ترین غار آبی جهان به شمار می‌رود، به دلیل سیاست‌های نادرستی که در چند سال گذشته برای بهره‌برداری از آن اعمال شده این روزها با افت تراز آب روبه‌رو شده است. بزرگ‌ترین غار آبی جهان که هویتش وابسته به آب است به خشکسالی نزدیک می‌شود.

آنچه در نگاه اول از غار علیصدر ذهن مخاطب را درگیر می‌کند، هیچ شباهتی به یک غار آبی و آهکی ندارد، گرانیت از در ورودی علیصدر شروع می‌شود و تا چند صد متر بعد، یعنی تا محلی که قایق‌های تفریحی غار برای سوار کردن مسافران این غار آبی ایستاده‌اند، ادامه دارد و ظاهری شبیه به ایستگاه مترو یا ترمینال اتوبوسرانی به علیصدر بخشیده و دیگر خبری از حالت بکر و طبیعی آن نیست.

سیل قایق‌های تفریحی که پشت سر هم روانه آب می‌شوند نیز در بعضی از تنگه‌های این غار آنقدر فشرده می‌شود که تردد را مشکل می‌کند. قایق‌ها مملو از بازدیدکنندگانی است که گاهی نمی‌توانند هیجانشان را کنترل کنند و صدای دست و سوتشان فضای غار را پر می‌کند. کسی هم نیست که تذکر جدی بدهد، تنها قایقران است که از آنها می‌خواهد آرام بنشینند اما صدایش به جایی نمی‌رسد و میان انبوه همهمه گم می‌شود.

بزرگ‌ترین غار آبی جهان حالا تنها یک غار توریستی است و به اعتقاد غارشناسان علیصدر از نظر علمی و اکتشافی یک غار از دست رفته به شمار می‌رود. این غار هیچ راهنمای تخصصی یا حتی بومی ندارد و قایقران‌ها حکمران بی‌همتای آنجا هستند.