دوران اوجگیری بسیاری از خطوط هوایی معروف دنیا ظاهرا به پایان رسیده است. این سقوط به خصوص در وضعیت خطوط هوایی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مشاهده میشود؛ همان خطوطی که سالها با رقبای اروپایی و امریکایی خود درگیریهای زیادی بر سر جذب مشتریان داشتند.
برخی از خطوط هوایی معروف حوزه خلیج فارس مثل امارات ایرلاین و اتحاد ایرویز پس از چند سال تحمل ارزانی نفت حالا به وضوح تحت فشار قرار دارند. خطوط هوایی اتحاد که مقرش در ابوظبی است، اخیرا اعلام کرده تعداد نامشخصی از نیروی کار خود را تعدیل خواهد کرد. این وضعیت در میان کاهش رشد اقتصاد جهانی و تداوم ارزانی نفت اصلا تعجببرانگیز نیست.
خطوط هوایی دولتی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس در سالهای اخیر موفقیت زیادی کسب کرده بودند: خرید مداوم هواپیماهای جدید و تجهیز ناوگان هوایی در کنار ارائه امکانات خاص در جریان پرواز باعث شده بود برخی مشتریان خطوط هوایی اروپایی و امریکایی جذب خطوط هوایی خاورمیانهای شوند. برخی از امکانات ارائهشده توسط این خطوط به شکلی بود که مشتریانی با سلیقه تجملی را هدف قرار میداد. مثلا خط هوایی امارات که از لحاظ ترافیک بینالمللی بزرگترین خط هوایی جهان به شمار میآید، امکان دوشگرفتن در طول پرواز را در یکی از مدلهای ایرباس خود فراهم کرده بود. همچنین خطوط هوایی اتحاد امکان استفاده از اتاق خصوصی و پرستار بچه را ایجاد کرده بود.
اوجگیری ستاره اقبال این خطوط هوایی عربی به موضعگیریهای شدیداللحن خطوط هوایی اروپایی و امریکایی منجر شده بود. اتهام مطرحشده توسط آنها علیه امارات، اتحاد و خطوط هوایی قطر این بود که آنها از میلیاردها دلار یارانه دولتی استفاده میکنند و با این ترتیب، عرصه رقابت را مختل میکنند. این سه خط هوایی عربی البته مسئله یارانهگرفتن خود را رد کردند اما جدال در این خصوص همچنان ادامه دارد.